środa, 18 marca 2015

Angielska (i nie tylko) rzeczywistość: au pair

Kolejny temat, o który często pytacie – czyli wszystko o au pair. Programie skierowanym dla młodych dziewczyn (i chłopaków też), gdzie jedzie się do zagranicznej rodziny, mieszka się z nimi. W zamian za opiekę nad dziećmi i pomoc w domu au pair otrzymuje kieszonkowe, utrzymanie, samochód, kursy językowe itp.

Ze mnie już jest au pairowa weteranka, gdyż byłam au pair 4 razy. Każdy z tych wyjazdów był nieco inny, niósł ze sobą różne doświadczenia i przygody, o których wam opowiem. 

Mój pierwszy wyjazd au pair był w 2006 roku, czyli aż 9 lat temu! Miałam 18 lat i byłam żądna przygód :) Zaraz po maturze rozpoczęłam poszukiwania host-rodziny. Kraj nie miał dla mnie znaczenia, chciałam po prostu pojechać jako wakacyjna au pair dokądkolwiek w Europie. Odezwała się do mnie rodzina luksemburska. Akurat szukali kogoś na wakacje, więc nie wahałam się długo i pojechałam do Luksemburga!


Luksemburg zaskoczył mnie swoją czystością, spokojem, zamożnymi dzielnicami. Jednak rodzina okazała się najgorszą w mojej karierze au pair. Żyli w luksusowej willi, a dali mi pokój w... piwnicy! Był tam tylko materac i pająki :)  W dodatku wymagali ode mnie pracy 12 godzin dziennie, codziennego sprzątania całego (ogromnego) domu, prasowania dla całej rodziny itp. Niezły początek przygody au pair, haha :) 


Wszystko ułożyło się jednak dobrze, przez ogłoszenie w lokalnej gazecie udało mi się znaleźć fajną host-rodzinę, z którą zostałam już do końca wakacji. Opiekowałam się dwiema starszymi dziewczynkami plus prace domowe. Miałam dużo czasu na zwiedzanie, zabawę i poznawanie nowych ludzi. Pod koniec wakacji chciałam nawet zostać w Luksemburgu na stałe, ale dostałam się na studia i musiałam wrócić do Polski.

Kolejne moje pobyty au pair były w Irlandii.


Po drugim roku studiów pojechałam na wakacje do rodziny z Dublina. Rodzinka bardzo na luzie, 2 fajnych dzieci. Na tyle się z nimi polubiłam, że 2 lata później pojechałam do nich znowu na wakacje.


Oba te irlandzkie pobyty wspominam bardzo miło, dużo zwiedzałam zarówno Dublin jak i krajobraz Irlandii, sporo też imprezowałam z innymi au pairkami w irlandzkich pubach :) 


Mój ostatni wyjazd au pair był pod koniec 2012 roku w Anglii. Zdecydowałam się pojechać, bo miałam na celu późniejsze osiedlenie się w tym kraju.


Znalazłam rodzinę w wiosce pod Londynem, której pasował okres ok. pół roku. Okazali się naprawdę bardzo fajni. Mieszkałam w 300-letnim domu i opiekowałam się 9-latką.



Do moich obowiązków należało wożenie jej do szkoły i na jazdę konną, dopilnowanie odrabiania lekcji itp. Miałam na tyle dużo wolnego czasu, że byłam też w stanie dorabiać sobie w pobliskim Starbucksie. A po moim pobycie au pair to już wiecie – zostałam w Anglii na stałe :)

Z waszych pytań:

Czy warto wyjechać jako au pair?  
Tak, jeśli nie straszna ci jest praca z dziećmi, mieszkanie z host-rodziną i dopasowanie się do ich zwyczajów. Jeśli jesteś przygotowana na to, że coś może nie pójść zgodnie z planem i będzie trzeba znaleźć wyjście z takiej sytuacji. To też dobre rozwiązanie, kiedy myślimy o stałej emigracji. W tym wypadku trzeba jednak grać uczciwie i poinformować o tym host-rodzinkę jeszcze przed przyjazdem. Ci moi z Anglii o tym wiedzieli od początku i dzięki temu byli bardzo pomocni kiedy przechodziłam „na swoje”. 

Nie znam języka obcego / nie mam doświadczenia w opiece nad dziećmi – czy mam szanse jako au pair?
Język wystarczy znać w stopniu komunikatywnym (by się dogadać z rodzinką). Au pair często uczestniczą w kursach językowych właśnie by podszkolić język. Jeśli chodzi o doświadczenie z dziećmi to uważam, że to warunek konieczny. W końcu to odpowiedzialne zajęcie i au pair powinna wiedzieć, jak zachować się w określonych sytuacjach.

Jak sobie zorganizowałaś wyjazdy au pair – czy korzystałaś z agencji au pair czy samodzielnie?
Zawsze rodzinek szukałam samodzielnie przez darmowe serwisy internetowe dla au pair, głównie aupair-world.net oraz greataupair.com. Agencja to jednak też nie jest zła opcja jeśli kogoś przeraża organizowanie wyjazdu na własną rękę.

To już wszystko co chciałam wam przekazać na temat au pair, jeśli jeszcze macie jakieś pytania to dajcie znać. Pozdrawiam!

15 komentarzy:

  1. Rozmyślałam wiele razy o zostaniu au-pair, jednak nigdy nie wystarczyło mi odwagi by dopiąć pomysł do końca. Może gdybym przeczytała ten post parę lat wstecz to bym się odważyła :) Niemniej, musi to być bardzo fajna (i wymagająca) przygoda:)

    OdpowiedzUsuń
  2. ale pięknie! <3 kiedyś o tym myślałam, ale wszystko przede mną :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Niezłe przygody. :D tez bym tak chciała. :D ja nadal boję się o swój angielski, ale mam nadzieję, żeby jakoś się dogadam. :) fajna notka, szczęścia tam w Anglii. ;*

    OdpowiedzUsuń
  4. Kto nie ryzykuje ten nie ma:) Fajnie że tyle przygód miałaś i tyle wspomnień:)

    p.s. widzę że tak jak ja przechodziłaś z blondu do ciemnych włosów:D

    OdpowiedzUsuń
  5. Te dziewczynki w niebiesko - białych kapeluszach wyglądają tak ładnie jak te z dobranocki Madeline *_*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No, fajne są takie mundurki :) A w zimie miały takie wełniane granatowe płaszczyki i granatowe kapelusze.

      Usuń
  6. Ja niegdys myslalam o au pair ale dziecmi moglabym sie zajmowac jedynie starszymi tak ok 10 lat bo mlodsze mnie wkurzaja :P

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też wolę starsze dzieci, takie min. 5 lat, bo można z nimi pogadać i już robić jakieś ciekawe zajęcia. Niemowlakiem nie chciałam się nigdy zajmować.

      Usuń
  7. Uwielbiam podróże i ludzi, którzy są odważni jechać na własną rękę. Ja po studiach kombinuje z emigracją, studiuje taki kierunek, że wszędzie mogę znaleźć pracę. Teraz tylko szlifować język i wiecej odwagi!

    OdpowiedzUsuń
  8. hmmm ja naleze do tych co za dziecmi nie przepadaja hehehe

    OdpowiedzUsuń
  9. Twoja relacja brzmi na prawdę fajnie, chociaż znam też mniej kolorowe opowieści. Na pewno jest to wspaniała możliwość poznać inny kraj i ludzi.

    OdpowiedzUsuń
  10. to widzę żeś się nazwiedzała :D fajne takie wspomnienia :) ja myślałam o wyjeździe jako au pair po maturze do Stanów na cały rok, ale zrezygnowałam, nie chciałam jednak tracić roku ;) za to myślę o wymianie studenckiej na semestr za granicę, ale boję się, że nie zaliczę tam egzaminów w języku obcym :D

    OdpowiedzUsuń
  11. Ja, tu w Irlandii, spotykam mnóstwo dziewczyn au pair z Hiszpanii. Czasem ich poziom języka jest ledwo komunikatywny ale nikomu to nie.przeszkadza. Wiele z nich uczęszcza na kursy angielskiego dodatkowo, wiec szybko nabierają płynności w mówieniu. Zwiedzają, poznają nowych ludzi, kolekcjonuja nowe doświadczenia - naprawdę fajna sprawa :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Z tego co zauważyłam to prawie wszyscy Hiszpanie nie mają angielskiego na zbyt wysokim poziomie.. ale są na tyle otwarci i gadatliwi, że po przyjeździe do anglojęzycznego kraju szybko się wyrabiają :)

      Usuń

Komentarze podlegają moderacji. Wszelkie złośliwe komentarze oraz spam będą usuwane.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...