Misja poranne wstawanie

We wstawaniu skoro świt zawsze widziałam coś magicznego. Ta cisza i spokój oraz świadomość, że robimy rzeczy, które inaczej byłyby przekładane na później. 

Niestety jestem typem sowy i często zdarza mi się zasiedzieć do późnego wieczora, nie robiąc przy tym nic szczególnego - takie siedzenie dla siedzenia. To zabiera mi komfort psychiczny, bo po pierwsze nie wysypiam się wystarczająco, po drugie i tak nie robię nic pożytecznego. Ta notka powinna mieć więc tytuł „Misja wczesne kładzenie się spać” :). Bardzo zainspirował mnie post Nissiax83 o zostawaniu rannym ptaszkiem – zmotywowałam się i ostatnio wprowadziłam w życie mój mały plan :)

Postanowiłam stworzyć swoją wieczorną i poranną rutynę, by mój dzień był zorganizowany i nie łapać się dziesięciu czynności na raz:

Co staram się robić wczesnym wieczorem jak najszybciej, zaraz po przyjściu z pracy:

- przygotowanie jedzenia na rano i do lunchboxów

- prysznic oraz „dłuższe” zabiegi pielegnacyjne typu mycie włosów, peeling, balsam itp.

- przygotowanie ubrań na rano

- stworzenie względnego porządku w mieszkaniu

Wieczorny relaks i spokojny sen zamiast gorączkowego nadrabiania spraw całego dnia? Jestem na tak! A polarowa piżama z Primarka jest na zimowe wieczory niezastąpiona :)

Doszłam do wniosku, że lubię spokojne wieczory, kiedy do najpóźniej godziny 21 mam już wszystko z listy „załatwione” i przebrana w piżamę jestem gotowa na wieczorny relaks – krótkie surfowanie po internetach ;), odcinek ulubionego serialu. Godzina 22 to już pora zasypiania. 

Moja idealna godzina na pobudkę to 6 rano. Poranki zdecydowałam spędzać produktywnie – robiąc rzeczy, które lubię, ale które wymagają ode mnie nieco wysiłku – zarówno tego  fizycznego jak i intelektualnego. Do tych czynności należą między innymi (oczywiście nie wszystko na raz, każdego ranka robię jedną lub dwie z tych rzeczy):

- trening

- spacer z psem

- zapisywanie w moim notatniku różnych planów, inspiracji i pomysłów

- sklecenie notki na bloga 

Największą satysfakcję sprawiają mi poranne spacery z psem – Paris może się porządnie wybiegać, a ja nie mam wyrzutów, że zostanie sama w domu na cały dzień. A to zdjęcia z ostatniego porannego spaceru:

Ziiimno! Szron na trawie, mroźne powietrze. Moja kurtka i czapka dają radę :)

Wschód słońca, piękne widoki i niezawodny kompan do spacerów. Czego chcieć więcej?

Do tej pory realizacja mojego planu ma się całkiem dobrze. Co prawda jeszcze nie zawsze udaje mi się trzymać założonych godzin, ale już powoli wczesne kładzenie się spać i wczesne wstawanie stają się to moją rutyną. Bardzo polubiłam taki rozkład dnia. 

A jak to jest u Was – należycie do sów czy skowronków? Planujecie swoje dni czy działacie spontanicznie?